Terme delle Galleraie - Indrukken van een dag
Omringd door een bijna onaangeroerde jungle van klimgroen, vergezeld van de geur van wilde citroenmelisse en het gezang van de Merlo, bevindt u zich in het midden van een voormalig sanatorium, waar gedurende vele duizenden jaren het warme en rustgevende thermale water bubbels. Maar hoe ter wereld kom je op deze sensueel avontuurlijke plek? Ik nodig je uit op een kleine reis op de rug van onze paarden ...
Als je het eerste obstakel met succes onder de knie hebt - om het zadel van een van onze Maremma-paarden te beklimmen - heb je een prachtig uitzicht op de legendarische berg van het hotel: de Poggio di Montieri. Aan de linkerzijde ligt het kleine, gelijknamige stadje, dat in de lente alleen wordt verfraaid door witte, bloeiende kersenbomen op de poggio. Maar het pad leidt ons in de richting van Travale en in eerste instantie langs ongerepte natuur, evenals stromende beken. In de stille stap, losse draf en galopperende galop passeren de groene heuvels van Toscane ons voorbij. Keer op keer komen we schuwe herten tegen, bewonder prachtige vijgenbomen en ontdek een prachtig uitzicht op de diverse bergen. In de lichte stoel gaat het steil bergopwaarts, bergafwaarts en in het midden verwelkomt ons een klein Tinker-paard met zijn ezelvriend naast een prachtig gelegen villa in het platteland, waarvan de eigenaars ons minstens één "Buona Giornata!" Noemen. ("Mooie dag!"). Al snel zie je van verre talloze olijfbomen en wijnstokken, waarvan de toekomstige smaak alleen geraden kan worden door de nestelende zon en de heldere lucht. Terwijl de ruiters de verse acaciabloemen bijna in hun mond laten groeien, bereiken de paarden de vallei en dus de loop van de rivier de Cecina. Verfrissende voor mens en dier, onze paarden kruisen de kille, natte, terwijl je jezelf onderdompelen in de vogel-en-natuur gedomineerde wildernis van dit gebied. En hier zijn we dan: in de Terme delle Galleraie, waarvan de aangrenzende rivierbedding ons schaduw biedt en een rustige picknickplaats als halverwege onze rit.
Het gebied dat zich nu openbaart, werd al door de Etrusken als badplaats gebruikt en het helende effect van het zwavelhoudende thermale water werd vroeg erkend. Met goede schoenen en een scherp machete kun je zelfs de oude ruïnes van deze tweeduizend jaar oude thermale baden bereiken, die de natuur echter grotendeels in hun jungle heeft geïntegreerd. Een hotel in de steek gelaten door de buren, biedt altijd ruimte aan creatieve fantasieën, wat hier is gebeurd of welke schat je uit deze ruïnes kunt peilen.
Als je je ogen sluit, leer je nog meer verhalen over deze mystieke plek die je kunt ruiken, proeven en horen. Maar iedereen moet dat zelf ervaren - en, wat de terugreis betreft, ook ...
Omringd door een bijna onaangeroerde jungle van klimgroen, vergezeld van de geur van wilde citroenmelisse en het gezang van de Merlo, bevindt u zich in het midden van een voormalig sanatorium, waar gedurende vele duizenden jaren het warme en rustgevende thermale water bubbels. Maar hoe ter wereld kom je op deze sensueel avontuurlijke plek? Ik nodig je uit op een kleine reis op de rug van onze paarden ...
Als je het eerste obstakel met succes onder de knie hebt - om het zadel van een van onze Maremma-paarden te beklimmen - heb je een prachtig uitzicht op de legendarische berg van het hotel: de Poggio di Montieri. Aan de linkerzijde ligt het kleine, gelijknamige stadje, dat in de lente alleen wordt verfraaid door witte, bloeiende kersenbomen op de poggio. Maar het pad leidt ons in de richting van Travale en in eerste instantie langs ongerepte natuur, evenals stromende beken. In de stille stap, losse draf en galopperende galop passeren de groene heuvels van Toscane ons voorbij. Keer op keer komen we schuwe herten tegen, bewonder prachtige vijgenbomen en ontdek een prachtig uitzicht op de diverse bergen. In de lichte stoel gaat het steil bergopwaarts, bergafwaarts en in het midden verwelkomt ons een klein Tinker-paard met zijn ezelvriend naast een prachtig gelegen villa in het platteland, waarvan de eigenaars ons minstens één "Buona Giornata!" Noemen. ("Mooie dag!"). Al snel zie je van verre talloze olijfbomen en wijnstokken, waarvan de toekomstige smaak alleen geraden kan worden door de nestelende zon en de heldere lucht. Terwijl de ruiters de verse acaciabloemen bijna in hun mond laten groeien, bereiken de paarden de vallei en dus de loop van de rivier de Cecina. Verfrissende voor mens en dier, onze paarden kruisen de kille, natte, terwijl je jezelf onderdompelen in de vogel-en-natuur gedomineerde wildernis van dit gebied. En hier zijn we dan: in de Terme delle Galleraie, waarvan de aangrenzende rivierbedding ons schaduw biedt en een rustige picknickplaats als halverwege onze rit.
Het gebied dat zich nu openbaart, werd al door de Etrusken als badplaats gebruikt en het helende effect van het zwavelhoudende thermale water werd vroeg erkend. Met goede schoenen en een scherp machete kun je zelfs de oude ruïnes van deze tweeduizend jaar oude thermale baden bereiken, die de natuur echter grotendeels in hun jungle heeft geïntegreerd. Een hotel in de steek gelaten door de buren, biedt altijd ruimte aan creatieve fantasieën, wat hier is gebeurd of welke schat je uit deze ruïnes kunt peilen.
Als je je ogen sluit, leer je nog meer verhalen over deze mystieke plek die je kunt ruiken, proeven en horen. Maar iedereen moet dat zelf ervaren - en, wat de terugreis betreft, ook ...
Nessun commento:
Posta un commento